Zaterdag 30 november

Het heeft de hele nacht geregend. As we wakker worden, zien we dat de bergen om ons heen weer met sneeuw zijn bedekt.

Tegen half tien vertrekken we naar het zuidwesten richting Fiordland. Op weg naar de top van de Lindis Pass en ook nog een kilometer of 50 daarna, rijden we door een verlaten en onbewoond landschap. 

We moeten lang op onze koffie wachten Die vinden we uiteindelijk met citroenboterkoek in Tarras,

Naast het café is een winkeltje waar Annelies een paar echte  Merino-wol sokken kan kopen. Maar $ 45 voor een paar sokken vindt ze te gek.

Even later stoppen we bij de beroemde  “Kawarau bridge”, waar het “bungi jumpen” is uitgevonden. Voor $ 180 mag je een keer springen. Wij kijken er een tijdje naar en zijn blij dat wij het niet hoeven te doen.

De brug

Een sprong

Het landschap verandert. Het wordt vlakker en we zien wijngaarden van het Ortega wijn gebied en uitgestrekte velden met weer een deel van de 40 miljoen schapen. Die Nieuw Zeeland rijk is. Voor de lunch stoppen we in Kingston, een alleen maar uit zomerhuisjes bestaand dorp met gelukkig wel een benzinepomp en een café.

Tegen vieren komen we in Te Anau aan, waar we slapen  bij Distiction Hotel en Villas, dat aan het Lake Te Anau ligt, maar waar wij tuinzicht hebben. Van buiten ziet het gebouw er meer uit als een bejaardenhuis met aanleunwoningen dan als een hotel.

In plaats van een villa hebben we hotelkamers en dat betekent dat er niet gekookt kan worden.

Lake Te Anau

We gaan het stadje in op zoek naar een eettent voor vanavond. Onderweg scoort Annelies een paar Sherpa sokken.

Vanavond eten we pizza.