Botanische tuin |
Lunch op het terras |
Kees en ik hebben elkaar 30 jaar niet gezien. Elkaar weer zien is toch heel gewoon. We gaan verder waar we toen gebleven zijn. We praten natuurlijk veel over vroeger, over Beek en over alles wat er in de jaren daarna is gebeurd. Af en toe wordt het best emotioneel en zijn bij mij de tranen niet ver weg.
Met enige regelmaat worden we met onze jetlag geconfronteerd en vallen we om de beurt bijna van onze stoel. Na een voortreffelijk diner met door Kees gemaakte aardappelpuree, vallen we in een diepe slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten