Vrijdag 5 december 2013
We vertrekken om negen
uur uit ons mooie appartement. Als we ooit weer in Queenstown komen, dan weet
ik wel waar we gaan logeren. We rijden richting vliegveld en leveren onze
Toyota in. Annelies en Henny doen nog wat laatste boodschappen en komen allebei
terug met een “touchescreen stylus”. En geen gewone, maar één aan een
spiraalveertje, waarvan het uiteinde in de koptelefooningang van je telefoon gaat.
Eerder deze week kreeg ik er één van Annelies en ik vind zo’n ding geweldig.
Om kwart voor twaalf
stijgt ons vliegtuig op en goed anderhalf later landen we in Auckland. We halen
onze derde Toyota op en gaan richting Tuapao. Onderweg hebben we de eerste
regen sinds dagen.
Om half vier worden we
door Rita en Kees voor hun huis verwelkomt met een luid “Zie ginds komt de
Stoomboot” en “Sinterklaas Kapoentje”. We
zijn blij ze weer te zien. Het wordt gelukkig weer droog en we kunnen lekker
buiten zitten.
|
Kees schilt de aardappels |
|
henny bij Rita in de keuken |
Rita heeft weer heerlijk
gekookt. Na het eten vieren we een beetje Sinterklaas. Wij krijgen cadeautjes en en ik lees het volgende gedicht, dat
we vandaag onderweg hebben gemaakt.
Lieve Kees en Rita,
We kregen het voor elkaar
In de loop van dit jaar.
Een oude
vriendschapsband,
Opzoeken in Nieuw
Zeeland.
Henny en Ed, heel
tevreden
Waren er al 14 jaar
geleden.
Niets was ons te dol,
We vlogen om de halve
wereldbol.
Het weerzien heel
Emotioneel.
Niet meteen naar bed,
Maar in een botanische
tuin gezet.
De dag erna een partijtje
golf gespeeld
Terwijl de rest zich
intussen niet verveelt.
‘s Middags naar Devonport
met de boot,
Met zijn allen naar de
overkant van de sloot.
,s Avonds eten in Bombay
in een prima restaurant
Drie aan de ene en drie
aan de andere kant
Dolle pret na de nodige
wijn,
Ed moest rijden en dat
was niet fijn.
Ook Annelies, Renze”s
schat
Kwam meteen in een warm
bad.
Herinneringen van lang
gelden
Kwamen over en weer
gegleden.
90 mile beach was een
feest,
Want ook Hennie en Ed
waren daar nog niet geweest.
Wij waren blij
Want in Roterua waren
jullie er ook weer bij.
We kunnen het niet meer
leren,
Maar wel kijken naar
schapen scheren.
‘s Avonds een Maori dorp,
heel lief,
Waar Renze werd benoemd
tot Chief
In Bay of Islands wil je
altijd wel zijn
Net als in Coromandel die
historische pottery trein.
Dan de drukke stad
Wellington
Met wijntje en
zonnehoedje in de zon.
Na 2 weken in het noorden
Gingen we met de boot
naar zuidelijker oorden.
Malborough het land van
de wijn,
Voor Sauvignon Blanc moet
je daar zijn.
Voor de mooiste foto gaan
we op zoek
Naar Mount Cook.
Het macabere
Christchurch, waar niet veel meer stond
En wat er staat moet nog
tegen de grond.
Doughtfull Sound, op de
verjaardag van Ed
Pinguins, dolfijnen,
harde wind en dikke pret.
Lands End met mooi
uitzicht
En onze blik op de
Zuidpool gericht.
Weer weg van de kust,
Naar Queenstown voor de
nodige rust.
Dat ging mooi niet door,
Een steile berg stak daar
een stokje voor.
We vinden het hartstikke
fijn
Deze laatste dagen weer
bij jullie te zijn.
Geen afscheid nemen deze
keer,
We zien elkaar zeker
weer.
Misschien wel in Italy
Of anders in het mooie
Bali
En toen kwam sint met
zijn staf
En toen was het gedichtje
af.
Zwarte piet zag het
echter donker in.
Zonder gouden oorbellen
had het voor hem geen zin.
De Sinten en Pieten