Na het ontbijt zijn Henny
en Ed ook in het hotel aangekomen. Voordat we Christchurch in gaan, ga ik eerst
naar de kapper. Ik wordt geknipt door een aardig kauwgum kauwend tatoeagemeisje
van wie de grootouders, toen haar vader kind was, naar Nieuw Zeeland zijn geëmigreerd. Behalve “Opa en Oma” spreekt ze geen
Nederlands. Knippen kan ze wel. Annelies is tevreden met het resultaat.
We wandelen naar het
museum bij de “Botanic Gardens, waar de “city tour” met een oude Londense
dubbeldekker begint. De bus doorkruist de stad en de gids vertelt ons over
gevolgen van de aardbeving van 2011. Dat was de zwaarste, omdat het episch
centrum precies onder Christchurch lag. Bij deze aardbeving zijn 185 doden
gevallen. Veel natuurlijk, maar als je de stad nu ziet, valt het eigenlijk mee.
De aangerichte schade is nog duidelijk zichtbaar en is eigenlijk niet te
beschrijven. Meer dan 2000 gebouwen zijn onherstelbaar beschadigd. Met het
afbreken ervan is men nog niet klaar, laat staan met de wederopbouw. Volgens
onze gids kan het nog wel 20 jaar duren voordat het nieuwe Christchurch klaar
is.
|
De RK cathedraal vòòr |
|
En na |
|
185verschillende stoelen, voor elk slachtoffer één |
Onze reisgidsen voor
Nieuw Zeeland, Capitool en Lonely Planet, maken wel melding van de
aardbevingen, maar laten verder op geen enkele manier merken dat het centrum
van Christchurch eigenlijk niet meer bestaat.
We gaan naar een nieuw
tijdelijk winkelcentrum dat helemaal is opgebouwd uit containers. We bezoeken
er “Quake City”, een bezoekerscentrum geheel geweid aan de aardbevingen en de
consequenties ervan. We zijn erg onder de indruk. In een van de containers
hebben we een broodje gegeten.
We eten heerlijk bij
bistro “Cook’n with Gas”, het restaurant dat we gisteren hebben gereserveerd.
|
Gezellig |
|
En lekker |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten